Wiadomo, o gustach się nie dyskutuje itd, ale to miasto naprawdę jest fujka. Nie mogę przeżyć "niesamowitych" budynków zaprojektowanych przez Gaudiego, które dla mnie są szczytem kiczu i ohydztwa. Nie mówiąc już nawet o tym, że... 

Serio komuś się to podoba czy wszyscy ulegają zbiorowym zachwytom nad Gaudim, bo tak się utarło? Nie byłam w środku, ale z zewnątrz ta katedra to mała tragedia. Serio, stanęłyśmy z moją Mamką przed tym ogromem kiczu i trochę nie dowierzałyśmy, że to to. 

I nie, nie byłam tam w lipcu czy sierpniu, a i tak było pełno turystów. Wiem, że to normalna sprawa dla tak wielkiego miasta, ale to już jest męczące. Nigdzie nie da się odpocząć czy spokojnie przejść, bo wszędzie jest pełno ludzi. I pisze to osoba, która kocha przepełniony ludźmi Rzym. 

Serio siedem euro za wejście do parku, gdzie jest jedna ławka i dwa pałacyki??? Moje poznańskie serce krwawi. Park Güell to, dla mnie, zresztą kolejny przykład na koszmarki Barcelony.

Wysiadłyśmy z samolotu - bam, 20 euro za zostawienie bagaży. Chciałyśmy jechać do centrum - bam, 20 euro w dwie strony (dla dwóch osób). Później nie było wcale lepiej - superdrogie wejścia do Parku Güell, Katedry św. Eulalii czy Sagrady Famili. To wszystko po prostu nie jest tyle warte, ogar Barcelono!

PS Wpis powstał z przymrużeniem oka. Może Barcelona jest piękna w październikowy wieczór, gdzieś daleko od centrum. Mi niestety tego czaru nie udało się odkryć. Smuteczek, bo moja ukochana książka to "Cień wiatru" Zafona. Tak wiele nadziei pokładanych w mieście poszło na marne!

PS2 Żeby był ze mnie jakiś pożytek, polecam Katedrę św. Eulali, która moim zdaniem jest jedynym wartym odwiedzenia miejscem w całej Barcelonie. Wyobrażacie sobie, że w środku katedry są gęsi? Czad! (wejście - 7 euro)