Przegląd letni
0
Comments
Co to było za
lato! I dlaczego tak szybko przeleciało?!
Lato zaczęło się dla mnie tak właściwie 3. lipca,
kiedy obroniłam licencjat, wyszłam z uczelni i pomyślałam: nigdy więcej! Studia
były spoko, nie mogę, tak naprawdę, na nic narzekać, ale kurczę, to całe
studiowanie to chyba nie moja działka. Wielka ulga, pierwsza prawdziwie letnia
sesja z Julką, koleżanką z roku, obronioną tego samego dnia. Na tym polu
pszenicy, przy zachodzącym słońcu – czułam wolność.
Potem lato wypełnione było pracą - dwa
śluby były już za mną - co za emocje!, dwa przede mną. Spodobało mi się,
bardzo. Wiecie, jak podjęłam jesienią decyzję, że nowy aparat, że chcę to robić
- to tak naprawdę nie wiedziałam, czy ta cała fotografia ślubna mi się spodoba.
Ale odkryłam, że na ślubach czuję się jak ryba w wodzie, że jest super energia,
że chociaż wracam wypompowana po dwunastu godzinach pracy to czuję się
świetnie. Także jeśli znacie kogoś, kto bierze ślub w 2020 roku - polecajcie
mnie, plis! To uczucie uzależnia i chce się więcej i więcej!
Lato było pełne też innych, bardzo różnych sesji -
ciążowe, narzeczeńskie, portrety, bobaski, chrzty, sesje rodzinne... Ostatnio
wpadłam w pułapkę myślenia, że "nic nie zrobiłam tego lata!", ale
później przejrzałam wszystkie foldery wypełnione uśmiechami i sama się
uśmiechnęłam. Dobra robota, Ofierzynko!
No i w końcu, choć to w lecie jest pewnie
najważniejsze - wszystkie te letnie przygody, na które nigdy nie ma czasu ani
ochoty, ani siły – tylko latem. Na ostatnich zajęciach ze szwedzkiego,
nasza lektorka dała nam zadanie przygotowania przemowy - na jej końcu, mieliśmy
podnieść kieliszek i powiedzieć Skål! czyli na zdrowie. Dzisiaj, podsumowując minione lato:
Za te spacery z moją przyjaciółką, po Wildzie,
która, uznałyśmy wspólnie, jest dzielnicą idealną. Jest tam najlepsze jedzenie,
serniki, drineczki, park idealny - stwierdziłyśmy, że jest to dzielnica
samowystarczalna, z której absolutnie nie trzeba się ruszać. Tęsknię!
Za te jeziora i lasy, z Jaśkiem, i z Mamą, i z
Magnim - nawet za ten mokry obiektyw.
Za koncerty i muzykę na żywo. Uwielbiam Mroza!
Za Pool Party, które z braku lepszej pogody tego
lata miało miejsce w salonie Jaśka (i zostało przemianowane na Pool Party
Alaska).
Za te wiśnie, i dzień przetworów, i za
najpyszniejsze chałki ze świeżymi wiśniami.
Za ten jeden dzień na kajakach, za straszne historie
na działce - już czekam na przyszły rok na powtórkę.
Za te mini-polskie podróże - za Łebę, za Kazimierz i
Lublin. I za chwilkę w Pradze. Będzie na blogu soon-ish!
Za te pola słoneczników, i za moją przyjaciółkę,
która pojechała ze mną w ciemno, pomogła znaleźć słoneczniki, i zrobiła ze mną
szaloną sesję (ale tego akurat wam nie pokażę! :D)
No i za te nasze Chiny. Jeśli obserwujecie mnie na
Instagramie, to wiecie, że od ponad dwóch tygodni siedzimy sobie w Chinach. I
mimo całego stresu, który położył jednak cień na tym lecie, jest tutaj
fantastycznie. Postów chińskich będzie jakieś milion, najpierw tylko uporam się z Europą.
mówię SKÅL! I
byle do następnego lata!
Autorka
